Geef mij
Helaas kan ik jouw last niet dragen.
Al voel jij je nog zo verslagen,
ik sta naast je, daarin zal ik nooit versagen.
Leg jouw handen maar in de mijne neer,
want al doet alles nog zo zeer,
jij bent welkom, keer op keer, telkens weer.
Welke traan jij ook huilt.
Waar allesoverheersende angst uitpuilt.
Wees maar diegene die bij mij schuilt.
In liefde en vertrouwen
mijn handen voor jou, open gevouwen.
Samen aan moed en kracht bouwen.
24 gedachten over “Geef mij”
Mooi. Verdrietig. Liefs xxx ❤
Dank je wel.
Ja dat klopt wel….. heb een paar mensen om mij heen die kampen met ernstige verdriet/pijn/zorg. Ik doe mijn best er voor hen te zijn zoveel als zij nodig hebben en probeer mijn machteloosheidsgevoel te verbergen want daar hebben ze immers niks aan. Niet dat dat goed lukt want mijn gezicht is nu eenmaal een open boek, net als de klank van mijn stem…. het zij zo.
Liefs terug xxx♥
Erg mooi Melody, maar er zit een wereld van verdriet in.
Dank je wel Edward.
Jah dat klopt wel…. het is best zwaar dierbare mensen te zien vechten en zo weinig te kunnen doen om daarbij te helpen…
geef mij
en wat dan volgt is een pracht ode zou ik het willen noemen
aan het verdriet wat er alom ons is
lees ik je reactie bij Marije , zit ik er niet ver naast
ik sluit af en zeg een slaap wel groet
Dank je wel Karel!
Klopt… het hoort bij het leven maar leuk is anders.
Is goed toch, dank je wel, slaap lekker!!
het is en blijft naar 🙁
jah klopt… maar we moeten het ermee doen… linksof om rechtsom of anders er maar dwars door- en overheen…
konden mijn woorden zijn
ik sluit af
slaap wel
😉 Fijn dat je je erin herkent… althans dat ene deel dan…. tegelijkertijd vind ik het ook weer spijtig want het is niet een emotie die je de ander gunt te (her-)kennen
dank je wel, jij ook weer voor strakkies.
maar we moeten het ermee doen… linksof om rechtsom of anders er maar dwars door- en overheen
deze woorden bedoelde ik hoor , niet die van het gedicht
Okidoki ! 😉 We zijn het eens, joepieee
🙂
😁😉
🙂
😉 😛
Verdrietig gedicht. Machteloosheid, langs de kant staan en niets kunnen doen is vreselijk frustrerend en verdrietig. Heel veel sterkte.
Ja dat klopt helaas maar al te zeer!
Dank je wel, komt wel goed, ik kan er mee omgaan tegenwoordig.
De foto ontroerde me op de een of andere manier al. En toen las ik je tekst… sprakeloos…
Dikke digitale knuffel ♥
😉 Ik zag het en dacht… zo ga ik hem gebruiken…..
knuffel terug
Moi loiverd, ik ben weer begonnen met een nieuwe weblog, mijn eerste bericht sluit hier mooi op aan!
Moi loiverd, schier ja daster weer bis!
Kwas al weer bie die. -x-♥
dit jochie doet ijn best 🙂
;-)P
psssttt mij hoor je niet
🙂
Kijk, dat lees ik graag, ben trots op je grinnikt en geeft schouderklopje
Mooi zo, daar vertrouw ik dan op. 😉